பதினொன்றாவது அத்தியாயம் (விஷ்வரூபதர்ஷந யோகம்) - ஸ்ரீமத் பகவத்கீதை

ஸ்ரீபகவாநுவாச।

காலோ அஸ்மி லோகக்ஷயக்ருத்ப்ரவ்ருத்தோ லோகாந்ஸமாஹர்துமிஹ ப்ரவ்ருத்த:। க்ருதே அபி த்வாம் ந பவிஷ்யந்தி ஸர்வே யே அவஸ்திதா: ப்ரத்யநீகேஷு யோதா:॥ 11.32 ॥

ஸ்ரீ பகவான் கூறினார்: உலகங்களை அழிக்கவல்ல காலம் நான். இங்கே உலகங்களை அழிக்க தலைபட்டிருக்கிறேன். நீ போரிட்டு கொல்லாவிட்டலும் எதிராளிகளின் படையில் யாரும் மிஞ்ச போவதில்லை.

தஸ்மாத்த்வமுத்திஷ்ட யஷோ லபஸ்வ ஜித்வா ஷத்ரூந் புங்க்ஷ்வ ராஜ்யம் ஸம்ருத்தம்। மயைவைதே நிஹதா: பூர்வமேவ நிமித்தமாத்ரம் பவ ஸவ்யஸாசிந்॥ 11.33 ॥

இடது கையால் கூட அம்பு எய்பவனே ! எழுந்திரு, புகழ் பெரு, எதிரிகளை வென்று செல்வம் நிறைந்த அரசை அனுபவி. இவர்கள் முன்பே என்னால் கொல்லப்பட்டுவிட்டார்கள். நீ கருவியாக மட்டும் இரு.

த்ரோணம் ச பீஷ்மம் ச ஜயத்ரதம் ச கர்ணம் ததாந்யாநபி யோதவீராந்। மயா ஹதாம்ஸ்த்வம் ஜஹி மாவ்யதிஷ்டா யுத்யஸ்வ ஜேதாஸி ரணே ஸபத்நாந்॥ 11.34 ॥

என்னால் கொல்லப்பட்டுவிட்ட துரோணர் , பீஷ்மர், ஜயத்ரதன், கர்ணன் மற்றும் பிற போர்வீரர்களையும் நீ கொல். அஞ்சி வருந்தாதே. போரில் எதிரிகளை வெல்வாய். போர் செய்.

ஸம்ஜய உவாச।

ஏதச்ச்ருத்வா வசநம் கேஷவஸ்ய க்ருதாஞ்ஜலிர்வேபமாந: கிரீடீ। நமஸ்க்ருத்வா பூய ஏவாஹ க்ருஷ்ணம் ஸகத்கதம் பீதபீத: ப்ரணம்ய॥ 11.35 ॥

சஞ்ஜயன் கூறினார்: கிருஷ்ணரின் இந்த வார்த்தைகளை கேட்டு அர்ஜுனன் நடுங்கியவனாய் கை கூப்பி, நமஸ்கரித்து, பயத்துடன் வணங்கி, வாய்குளறி அவரிடம் சொன்னேன்.

அர்ஜுன உவாச।

ஸ்தாநே ஹ்ருஷீகேஷ தவ ப்ரகீர்த்யா ஜகத்ப்ரஹ்ருஷ்யத்யநுரஜ்யதே ச। ரக்ஷாம்ஸி பீதாநி திஷோ த்ரவந்தி ஸர்வே நமஸ்யந்தி ச ஸித்தஸங்கா:॥ 11.36 ॥

கிருஷ்ணா ! உனது மகிமையால் உலகம் மகிழ்கிறது.ஆனந்தம் அடைகிறது. ராட்சஷர்கள் பயந்து திசைகள் தோறும் ஓடுகிறார்கள். சித்தர்கள் அனைவரும் வணங்குகிறார்கள். இவையெல்லாம் உனக்கு பொருத்தமானதே.