குறுந்தொகை - 52. குறிஞ்சி - தோழி கூற்று

ஆர்களிறு மிதித்த நீர்திகழ் சிலம்பிற் சூர்நசைந் தனையையாய் நடுங்கல் கண்டே நரந்த நாறுங் குவையிருங் கூந்தல் நிரந்திலங்கு வெண்பல் மடந்தை பரிந்தனென் அல்லனோ இறையிறை யானே.	5
- பனம்பாரனார்

நரந்தப்பூவின் மணம் கமழ்கின்ற தொகுதியாகிய கரிய கூந்தலையும் வரிசையுற்று விளங்கும் வெள்ளிய பல்லையுமுடைய மடந்தையே தன்பால் பொருந்திய யானைகள் மிதித்தமையால் உண்டாகிய பள்ளத்தில் தங்கிய நீர் விளங்கும் மலைப் பக்கத்திலுள்ள தெய்வத்தால் விரும்பப் பெற்றாளைப் போன்றவளாகி நீ நம் கற்புக்கு ஏதம் வருமோவென்று அஞ்சி நடுங்குதலையறிந்து நின் வருத்தத்தைப் பொறாத யான் சிறிது சிறிதாக அப்பொழுதப் பொழுது இரங்கி வருந்தினேனல்லனோ?

முடிபு: மடந்தையே, நீ நடுங்கல் கண்டு யான் பரிந்தனென் அல்லனோ?    

கருத்து: நின் துயர் கண்டு ஆற்றாமல் யான் அறத்தொடு நின்றேன்.