கலித்தொகை - கலித்தொகை - நெய்தற் கலி 142
| புரிவுண்ட புணர்ச்சியுள் புல் ஆரா மாத்திரை, அருகுவித்து ஒருவரை அகற்றலின், தெரிவார்கண், செய நின்ற பண்ணினுள் செவி சுவை கொள்ளாது, நயம் நின்ற பொருள் கெடப் புரி அறு நரம்பினும் பயன் இன்று மன்றம்ம, காமம் இவள் மன்னும் | 5 |
|
ஒள் நுதல் ஆயத்தார் ஓராங்குத் திளைப்பினும், உள் நுனை தோன்றாமை முறுவல் கொண்டு அடக்கி, தன் கண்ணினும் முகத்தினும் நகுபவள்; பெண் இன்றி யாவரும் தண் குரல் கேட்ப, நிரை வெண் பல் மீ உயர் தோன்ற, நகாஅ, நக்காங்கே, | 10 |
|
பூ உயிர்த்தன்ன புகழ் சால் எழில் உண்கண் ஆய் இதழ் மல்க அழும்; ஓஒ! அழிதகப் பாராதே, அல்லல் குறுகினம்; காண்பாம் கனங்குழை பண்பு; என்று, எல்லீரும் என் செய்தீர்? என்னை நகுதிரோ? | 15 |
|
நல்ல நகாஅலிர் மற்கொலோ யான் உற்ற அல்லல் உறீஇயான் மாய மலர் மார்பு புல்லிப் புணரப் பெறின் 'எல்லா! நீ உற்றது எவனோ மற்று?' என்றீரேல், 'எற் சிதை செய்தான் இவன்' என, 'உற்றது இது' என, | 20 |
|
எய்த உரைக்கும் உரன் அகத்து உண்டாயின், பைதல ஆகிப் பசக்குவமன்னோ என் நெய்தல் மலர் அன்ன கண்; கோடு வாய் கூடாப் பிறையை, பிறிது ஒன்று நாடுவேன், கண்டனென்; சிற்றிலுள் கண்டு, ஆங்கே, | 25 |
|
ஆடையான் மூஉய் அகப்படுப்பேன்; சூடிய, காணான் திரிதரும்கொல்லோ மணி மிடற்று மாண் மலர்க் கொன்றையவன் 'தெள்ளியேம்' என்று உரைத்து, தேராது, ஒரு நிலையே, 'வள்ளியை ஆக!' என நெஞ்சை வலியுறீஇ, | 30 |
|
உள்ளி வருகுவர்கொல்லோ? வளைந்து யான் எள்ளி இருக்குவேன் மற்கொலோ? நள்ளிருள் மாந்தர் கடி கொண்ட கங்குல், கனவினால், தோன்றினனாக, தொடுத்தேன்மன், யான்; தன்னைப் பையெனக் காண்கு விழிப்ப, யான் பற்றிய | 35 |
|
கையுளே, மாய்ந்தான், கரந்து கதிர் பகா ஞாயிறே! கல் சேர்திஆயின், அவரை நினைத்து, நிறுத்து என் கை நீட்டித் தருகுவைஆயின், தவிரும் என் நெஞ்சத்து உயிர் திரியா மாட்டிய தீ; | 40 |
|
மை இல் சுடரே! மலை சேர்தி நீ ஆயின், பௌவ நீர்த் தோன்றிப் பகல் செய்யும் மாத்திரை, கைவிளக்காகக் கதிர் சில தாராய்! என் தொய்யில் சிதைத்தானைத் தேர்கு சிதைத்தானைச் செய்வது எவன்கொலோ? எம்மை | 45 |
|
நயந்து, நலம் சிதைத்தான் மன்றப் பனைமேல் மலை மாந் தளிரே! நீ தொன்று இவ் உலகத்துக் கேட்டும் அறிதியோ? மென் தோள் ஞெகிழ்த்தான் தகை அல்லால், யான் காணேன் நன்று தீது என்று பிற; | 50 |
|
நோய் எரியாகச் சுடினும், சுழற்றி, என் ஆய் இதழ் உள்ளே கரப்பன் கரந்தாங்கே நோய் உறு வெந் நீர்: தெளிப்பின், தலைக் கொண்டு வேவது, அளித்து இவ் உலகு; மெலியப் பொறுத்தேன்; களைந்தீமின் சான்றீர்! | 55 |
|
நலிதரும் காமமும் கௌவையும் என்று, இவ் வலிதின் உயிர் காவாத் தூங்கி, ஆங்கு, என்னை நலியும் விழுமம் இரண்டு; எனப் பாடி, இனைந்து நொந்து அழுதனள்; நினைந்து நீடு உயிர்த்தனள்; | 60 |
|
எல்லையும் இரவும் கழிந்தன என்று எண்ணி, எல்லிரா நல்கிய கேள்வன் இவன் மன்ற, மெல்ல மணியுள் பரந்த நீர் போலத் துணிவாம் கலம் சிதை இல்லத்துக் காழ் கொண்டு தேற்றக் கலங்கிய நீர்போல் தெளிந்து, நலம் பெற்றாள், | 65 |
| நல் எழில் மார்பனைச் சார்ந்து. |
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
கலித்தொகை - கலித்தொகை - நெய்தற் கலி 142, யான், இலக்கியங்கள், கலித்தொகை, கலித்தொகை, நெய்தற், கொண்டு, உற்றது, மலர், சிதை, நலம், நீர், நோய், உயிர், கதிர், அல்லல், மாத்திரை, சங்க, எட்டுத்தொகை, நின்ற, எழில், என்னை, இதழ், மற்கொலோ