இரண்டாம் திருமுறை-தேவாரப் பதிகங்கள் - 2.061.திருவெண்காடு

இத்தலம் சோழநாட்டிலுள்ளது.

சுவாமிபெயர் - சுவேதாரணியேசுவரர்.
தேவியார் - பிரமவித்தியாநாயகியம்மை.

2124

உண்டாய் நஞ்சை யுமையோர் பங்கா வென்றுள்கித் தொண்டாய்த் திரியு மடியார் தங்கள் துயரங்கள் அண்டா வண்ண மறுப்பா னெந்தை யூர்போலும் வெண்டா மரைமேற் கருவண் டியாழ்செய் வெண்காடே.

2.061. 1

நஞ்சை உண்டவனே! உமைபங்கா! என்று கூறி மனத்தில் தியானித்துத் தொண்டராகிப் பணிகள் புரியும் அடியவர்களைத் துயரங்கள் நெருங்காவண்ணம் அவற்றை அறநத்தீர்த்தருளும் எந்தையினது ஊர், வெண்டாமரை மலர்களில் கருவண்டுகள் யாழ் போல ஒலித்துத் தேனுண்ணும் திருவெண்காடாகும்.

2125

நாத னம்மை யாள்வா னென்று நவின்றேத்திப் பாதம் பன்னாள் பணியு மடியார் தங்கண்மேல் ஏதந் தீர விருந்தான் வாழு மூர்போலும் வேதத் தொலியாற் கிளிசொற் பயிலும் வெண்காடே.

2.061. 2

நாதனாகிய பெருமான் நம்மை ஆள்வான் என்று அவன் பெயரைப் பல முறையும் கூறி ஏத்திப் பல நாள்கள் திருவடிகளைப் பரவும் அடியவர்க்கு வரும் குற்றங்களைத் தீர்த்தருள எழுந்தருளியிருப்பவனது ஊர், வேதஒலிகளைக் கிளிகள் பேசும் திருவெண்காடாகும்.

2126

தண்முத் தரும்பத் தடமூன் றுடையான் றனையுன்னிக் கண்முத் தரும்பக் கழற்சே வடிகை தொழுவார்கள் உண்முத் தரும்ப வுவகை தருவான் ஊர்போலும் வெண்முத் தருவிப் புனல்வந் தலைக்கும் வெண்காடே.

2.061.3

குளிர்ந்த முத்துக்கள் அரும்பும் முக்குளங்களைத் தீர்த்தங்களாகக் கொண்டுள்ளவனை நினைந்து கண்களில் முத்துக்கள் போல நீர் அரும்ப அவனுடைய கழலணிந்த சேவடிகளைக் கைதொழுவார்களின் உள்ளங்களில் முத்துக்கள் போன்று தூய நன்மை தோன்ற உவகைதரும் இறைவனது ஊர் வெண்மையான முத்துக்கள் போன்ற அருவியின் புனல் வந்து அலைக்கும் திருவெண்காடாகும்.

2127

நரையார் வந்து நாளுங் குறுகி நணுகாமுன் உரையால் வேறா வுள்கு வார்கள் உள்ளத்தே கரையா வண்ணங் கண்டான்மேவு மூர்போலும் விரையார் கமலத் தன்ன மருவும் வெண்காடே.

2.061.4

தலையில் நரை வந்து உடல் நாளுக்கு நாள் குறுகி மூப்பு நணுகுதற்குமுன, உரை வேறாகாது நினைபவர் உள்ளத்தே மெலிந்து கரைந்து ஒழியாதவாறு தன்னைத் தோற்றுவிப்பவனது ஊர், மணம் கமழும் தாமரை மலரில் அன்னங்கள் தங்கிமகிழும் திருவெண்காடாகும்.

2128

பிள்ளைப் பிறையும் புனலுஞ் சூடும் பெம்மானென் றுள்ளத் துள்ளித் தொழுவார் தங்க ளுறுநோய்கள் தள்ளிப்போக வருளுந் தலைவ னூர்போலும் வெள்ளைச் சுரிசங் குலவித் திரியும் வெண்காடே.

2.061. 5

இளம்பிறையையும் கங்கையையும் முடியிற் சூடிய பெருமான் என்று மனத்தில் நினைந்து தொழுபவர்களின் பெருகிய நோய்களைத் தள்ளிப் போகுமாறு செய்தருளும் தலைவனது ஊர், வெண்ணிறமான உள்கோடுகளை உடைய சங்குகள் உலவித்திரியும் திருவெண்காடாகும்.

2129

ஒளிகொண் மேனி யுடையா யும்ப ராளீயென் றளிய ராகி யழுதுற் றூறு மடியார்கட் கௌயா னமரர்க் கரியான் வாழு மூர்போலும் வெளிய வுருவத் தானை வணங்கும் வெண்காடே.

2.061. 6

ஒளி கொண்ட திருமேனியை உடையவனே! உம்பர்களை ஆள்பவனே! என்று அன்புடையவராய் அழுது பொருந்தும் அடியவர்க்கு எளியவன். தேவர்களுக்கு அரியவன் ஆகிய சிவபிரானது ஊர் வெண்ணிறமுடைய ஐராவதம் வணங்கி அருள் பெற்ற திருவெண் காடாகும்.

2130

கோள்வித் தனைய கூற்றந் தன்னைக் குறிப்பினான் மாள்வித் தவனை மகிழ்ந்தங் கேத்த மாணிக்காய் ஆள்வித் தமர ருலக மளிப்பா னூர்போலும் வேள்விப் புகையால் வான மிருள்கூர் வெண்காடே.

2.061.7

உயிர்கவர்வதில் வித்துப் போல்பவனாகிய கூற்றுவனை, சிவபிரானை நினையும் குறிப்பினால் மாள்வித்து அச்சிவபிரானை மகிழ்வொடு ஏத்திய சுவேத கேது முனிவரை அமருலகம் ஆளச் செய்து அணி செய்தவனது ஊர் வேள்விப்புகையால் வானம் இருள்கூர்கின்ற திருவெண்காடு ஆகும்.

2131

வளையார் முன்கை மலையாள் வெருவ வரையூன்றி முளையார் மதியஞ் சூடி யென்று முப்போதும் இளையா தேத்த விருந்தா னெந்தை யூர்போலும் விளையார் கழனிப் பழனஞ் சூழ்ந்த வெண்காடே.

2.061. 8

வளையலணிந்த முன்கையை உடைய பார்வதி அஞ்சுமாறு பெயர்த்தகயிலை மலையைக் கால்விரல் ஊன்றி நெரித்து. முளைமதிசூடிய இறைவனே என அடியவர் முப்போதும் தளராது ஏத்துமாறு எழுந்தருளிய எந்தையாகிய சிவபெருமானது ஊர், விளைவைக் கொண்ட வயல்கள் சூழ்ந்த திருவெண்காடாகும்.

2132

கரியா னோடு கமல மலரான் காணாமை எரியாய் நிமிர்ந்த வெங்கள் பெருமா னென்பார்கட் குரியா னமர்க் கரியான் வாழு மூர்போலும் விரியார் பொழிலின் வண்டு பாடும் வெண்காடே.

2.061.9

கரிய திருமாலும் கமலமலரில் உறையும் நான்முகனும் அடி முடி காண இயலாதவாறு எரியுருவாய் நிமிர்ந்த எங்கள் பெருமானே! என்பார்கட்கு உரியவனும் அமரர்க்கு அரியவனுமான சிவபிரானது ஊர், வண்டுகள் பாடும் விரிந்த பொழில்கள் சூழ்ந்த திருவெண்காடாகும்.

2133

பாடு மடியார் பலருங் கூடிப் பரிந்தேத்த ஆடு மரவம சைத்த பெருமா னறிவின்றி மூட முடைய சமண்சாக் கியர்க ளுணராத வேட முடைய பெருமான் பதியாம் வெண்காடே.

2.061. 10

பாடுகின்ற அடியவர் பலரும் கூடிப் பரிவுடன் ஏத்த ஆடும் பாம்பை இடையிற்கட்டியுள்ளவனாகி, அறிவற்ற மூடர்களாகிய சமண் சாக்கியர்கள் உணர இயலாத வேடம் கொண்ட பெருமானது பதி வெண்காடாகும்.

2134

விடையார் கொடியான் மேவி யுறையும் வெண்காட்டைக் கடையார் மாடங் கலந்து தோன்றுங் காழியான் நடையா ரின்சொல் ஞானசம் பந்தன் தமிழ்வல்லார்க் கடையா வினைக ளமர லோகம் ஆள்வாரே.

2.061. 11

விடைக் கொடியைக் கொண்ட சிவபிரான் மேவி உறையும் வெண்காட்டை. கடைவாயிலை உடைய மாடவீடுகள் கலந்து விளங்கும் காழிப்பதியானாகிய ஞானசம்பந்தன் ஒழுக்கநெறியும் இன்சொல்லும் கலந்ததாக அமைத்த இப்பதிகத் தமிழை ஓத வல்லவர்களை வினைகள் அடையா. அவர் அமரலோகம் ஆள்வர்.