சீராக் ஆகமம் - பழைய ஏற்பாடு

¹ வறுமையால் பலர் பாவத்தில் விழுந்தார்கள். செல்வனாகத் தேடுகிறவன் தன் கண்ணைத் திருப்பிக் கொள்கிறான்.

² கற்சுவர் மத்தியில் அடிக்கப்பட்ட முளை போல, விற்றல் வாங்குதல் மத்தியில் பாவம் நிற்கும்.

³ குற்றவாளியோடு குற்றம் தண்டிக்கப்படும்.

⁴ தெய்வ பயத்தில் நீ உறுதியாய் நிலைத்திராவிட்டால், வெகு சீக்கிரத்தில் உன் வீடு இடிந்து விழும்.

⁵ சல்லடையில் சலிக்கும்போது உமி நின்று போவது போல, மனிதனுடைய எண்ணத்தில் சஞ்சலம் நின்று போகும்.

⁶ குயவனின் பாண்டங்களைச் சூளை பரிசோதிக்கின்றது. துன்ப சோதனைகள் நீதிமான்களைப் பரிசோதிக்கின்றன.

⁷ மரத்தின் கண்காணிப்பை அதன் கனி காண்பிப்பது போல, மனிதன் வாயினின்று புறப்படும் வார்த்தைகள் அவன் மனத்திலுள்ள எண்ணத்தைக் காண்பிக்கும்.

⁸ பேசுவதற்கு முன்னரே மனிதனைப் புகழாதே. ஏனென்றால், வார்த்தைகளைக் கொண்டு தான் அவனை அறிய வேண்டும்.

⁹ நீதியைப் பின்பற்றி நடந்தால் அதைக் கைக்கொள்வாய். அது உன்னைப் பரந்த ஆடை போல் போர்த்திக் கொள்ளும். நீ அதனுடன் வாழ்வாய். அது என்றென்றைக்கும் உன்னைக் காக்கும். எல்லாம் வெளியாகும் நாளில் அதை உன் உற்ற துணையாகக் காண்பாய்.

¹⁰ பறவைகள் தங்களைப் போன்றவைகளோடு சேர்கின்றன. உண்மையும் தன்னைப் பேணுகிறவர்களிடம் திரும்புகிறது.

¹¹ சிங்கம் இரைக்காக எப்போதும் பதுங்கியிருக்கின்றது. அது போல், பாவங்களும் அக்கிரமங்களைச் செய்பவர்களுக்காகக் காத்திருக்கின்றன.

¹² புனிதனான மனிதன் சூரியனைப் போல மாறாமல் ஞானத்தில் நிலைக்கிறான். மூடனோ சந்திரனைப் போல மாறுபடுகிறான்.

¹³ மூடர் மத்தியில் இருக்கும் போது மௌனம் சாதித்து, காலம் அறிந்து பேசும் அறிவாளிகள் மத்தியில் இருக்க அடிக்கடி நாடு.

¹⁴ பாவிகளுடைய பேச்சு பகைக்கத் தக்கது. பாவத்தின் இன்பங்களில் அவர்களுக்கு அக்களிப்பு.

¹⁵ அடிக்கடி ஆணையிடுகிறவனின் பேச்சு தலைமயிர் சிலிர்க்கச் செய்கின்றது@ அவனுடைய அவமரியாதை காதுகளை மூடிக் கொள்ளும்படி செய்கின்றது.

¹⁶ அகந்தையுள்ளவர்களுடைய சண்டையில் இரத்தம் சிந்தப்படும்@ அவர்களுடைய சாபமோ கேட்பதற்கு அவமானம்.

¹⁷ நண்பனுடைய இரகசியங்களை வெளிப்படுத்துகிறவன் நம்பிக்கையை இழக்கிறான். அவன் மனத்துக்கொத்த நண்பனைக் காணமாட்டான்.

¹⁸ அயலானை நேசி@ அவனுடன் பிரமாணிக்கமாய் ஒன்றித்திரு.

¹⁹ அவன் இரகசியங்களை நீ வெளியாக்கியிருப்பாயானால், அவன் பின் செல்லாதே.

²⁰ ஏனென்றால், தன் நண்பனை இழந்தவன் போலவே தன் அயலானுடைய நட்பை இழந்தவனும் ஆவான்.

²¹ தன் கையிலிருந்த பறவையைப் பறக்க விட்டவன் போல, நீ உன் அயலானையும் விட்டு விட்டாய்@ அவனை நீ பிடிக்க மாட்டாய்.

²² அவனைப் பின்தொடராதே. ஏனென்றால், அவன் வெகுதூரம் போய் விட்டான்@ கண்ணியினின்று தப்பியோடும் காட்டாடு போல் ஓடிவிட்டான். ஏனென்றால், அவன் ஆன்மா காயப்பட்டது.

²³ இனி மேல் அவனை நீ உன் வயப்படுத்துதல் இயலாது. சாபத்திற்குச் சமாதானம் உண்டு.

²⁴ ஆனால், நண்பனுடைய இரகசியங்களை வெளிப்படுத்துவதோ, நற்பேறற்ற ஆன்மாவின் நம்பிக்கைக் கேடு.

²⁵ கண்ணால் சாடை காண்பிக்கிறவன் அநியாயங்களைத் தோற்றுவிப்பான். ஆனால், அவன் மோசக் கருத்திற்குத் தப்பிக் கொள்வார் இல்லை.

²⁶ உன் கண்கள் முன்பாக அவன் வாய் அமுதம் பொழியும்@ உன் பேச்சுகளைப் பற்றி ஆச்சரியப்படுவான். முடிவிலோ அவன் நாக்கு புரளும்@ உன் வார்த்தைகளில் குற்றம் காண்பான்.

²⁷ பலவற்றை நான் பகைத்தேன்@ ஆனால், இதற்கு அவை இணையல்ல. ஆண்டவரும் அவனைப் பகைப்பார்.

²⁸ யாரேனும் ஒருவன் உயரத்தில் கல்லை எறிவானேயானால் அது அவன் தலை மேல் விழுமாப்போல, வஞ்சக துரோகமும் வஞ்சகனைக் காயப்படுத்தும்.

²⁹ படுகுழி தோண்டுகிறவன் அதிலேயே விழுவான். அயலானுக்குப் போட்ட கல்லில் தானே மோதிக் கொள்வான். பிறருக்குக் கண்ணி வைக்கிறவன் தானே அதில் பிடிப்படுவான்.

³⁰ தீய யோசனை செய்கிறவனுக்கு அவன் மீது தானே அந்தத் தீங்கு வரும். அது எவ்விடமிருந்து தனக்கு வருகிறதென்று அவன் அறியான்.

³¹ செருக்குற்றோரின் வஞ்சகமும் அகந்தையும் அவர்களைப் பழிவாங்கச் சிங்கத்தைப் போலப் பதுங்கியிருக்கும்.

³² நீதிமான்களுடைய தாழ்வைப்பற்றி மகிழ்கிறவர்கள் கண்ணியில் மடிவார்கள். ஏனென்றால், அவர்கள் சாகிறதற்கு முன்பே வருத்தம் அவர்களை விழுங்கி விடும்.

³³ கோபம், வெறி இவை இரண்டும் வெறுப்புக்குரியவை. ஆனால், பாவிகளிடம் இவை இரண்டும் உண்டு.