நற்றிணை - 96. நெய்தல்

'இதுவே, நறு வீ ஞாழல் மா மலர்தாஅய், புன்னை ததைந்த வெண் மணல் ஒரு சிறை, புதுவது புணர்ந்த பொழிலே; உதுவே, பொம்மற் படு திரை நம்மோடு ஆடி, புறம் தாழ்பு இருளிய பிறங்குகுரல் ஐம்பால்	5
துவரினர் அருளிய துறையே; அதுவே, கொடுங் கழி நிவந்த நெடுங் கால் நெய்தல் அம் பகை நெறித் தழை அணி பெறத் தைஇ, தமியர் சென்ற கானல்' என்று ஆங்கு உள்ளுதோறு உள்ளுதோறு உருகி,	10
பைஇப் பையப் பசந்தனை பசப்பே.

தோழீ ! நறு மணம் கமழ்கின்ற பூவையுடைய ஞாழலின் சிறந்த மலரும் புன்னையின் சிறந்த மலரும் உதிர்ந்து பரவி நெருங்கிய வெளிய மணற்பரப்பினொருபால்; என்னைப் புதுவதாக இயற்கைப் புணர்ச்சி புணர்ந்த சோலை இதுவே என்றும்; பொலிவு பொருந்திய கடலில் நம்மோடு நீராடி என் முதுகிலே தாழ்ந்திருண்ட விளங்கிய ஐம்பாலாக வகுக்கும் கூந்தலைப் பிழிந்து துவட்டினராயருளிய துறை உதுவே என்றும்; வளைந்த தண்டு உயர்ந்த நீண்ட காம்புடைய நெய்தலின் அழகிய ஒன்றோடொன்று மாறுபடத் தொடுத்த நெறிப்பையுடைய தழையை அழகுபெற எனக்கு உடுப்பித்துத் தமியராய்ச் சென்றுவிட்ட கழிக்கரைச் சோலை அதுவே யென்றும்; அவ்வண்ணம் நினைக்குந்தோறும் நினைக்குந்தோறும் உள்ளமுருகி மெல்ல மெல்லப் பசப்பை மேற்கொண்டு பசந்து காட்டினை; இனி எவ்வாறுய்குவாய்?;

சிறைப்புறமாகத்தோழி தலைவிக்கு உரைப்பாளாய் வரைவு கடாயது. - கோக்குளமுற்றனார்