குறுந்தொகை - 153. குறிஞ்சி - தலைவி கூற்று

குன்றக் கூகை குழறினும் முன்றிற் பலவி னிருஞ்சினைக் கலைபாய்ந் துகளினும் அஞ்சுமன் அளித்தெ னெஞ்ச மினியே ஆரிருட் கங்குல் அவர்வயிற் சாரல் நீளிடைச் செலவா னாதே.	5
- கபிலர்.

என் நெஞ்சம்! குன்றிலுள்ள பேராந்தை ஒலித்தாலும் முற்றத்திலுள்ள பலாமரத்தினது பெரிய கிளையினிடத்து ஆண் குரங்கு தாவித் துள்ளினாலும் அச்சத்தை முன்பு அடையும்; அது கழிந்தது; இப்பொழுது செல்லுதற்கரிய இருளையுடைய இரவில் அவரிடத்தே மலைச்சாரற் கண்ணுள்ள நெடுவழியில் செல்லுதலை நீங்காது; அஃது இரங்குதற்குரியது.

முடிபு: என் நெஞ்சம் அஞ்சுமன்; இனி அவர்வயின் செலவு ஆனாது; அளித்து.    

கருத்து: தலைவர் இரவில் வருதலின், ஆற்றின் ஏதம் அஞ்சி வருந்துகின்றேன்,